สุกัญญา ชลศึกษ์ (กฤษณา อโศกสิน) เป็นนักเขียนนวนิยายชาวไทย มีผลงานการประพันธ์มากกว่า 200 ชิ้น หลายเรื่องเขียนสะท้อนสังคมไทยจนได้รับการยกย่องว่าเป็น ราชินีแห่งนวนิยายชีวิต
เกิด 27 พฤศจิกายน 2474

กฤษณา อโศกสินชื่นชอบในการแต่งโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน มาตั้งแต่ยังเด็ก โดยเริ่มเขียนเรื่องสั้นให้เพื่อนในชั้นเรียนอ่านกัน จนเมื่ออายุ 15 ปี ได้ส่งเรื่องสั้นเรื่องแรก “ของขวัญวันใหม่” ใช้นามปากกา “กัญญ์ชลา” ให้หนังสือ ไทยใหม่วันจันทร์ ซึ่งต่อมาได้รับการตีพิมพ์ ได้ใช้นามปากกากฤษณา อโศกสิน ตั้งแต่ 2501 จากนวนิยายเรื่อง วิหคที่หลงทาง เป็นเรื่องยาวเรื่องแรก ตีพิมพ์ใน สตรีสาร ซึ่งเรื่องนี้ได้รับความนิยมมาก

หลังจากจบการศึกษาเมื่อประมาณ 2489 ได้เข้าทำงานเป็นเจ้าหน้าที่เสมียน กรมประมง กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ยังคงทำงานเป็นนักเขียนไปด้วย โดยมีผลงานเรื่องสั้นลงตีพิมพ์ในนิตยสาร ศรีสัปดาห์ และทยอยลงตีพิมพ์ออกมาเรื่อย ๆ อย่างสม่ำเสมอไม่น้อยกว่าร้อยเรื่อง รวมถึงมีผลงานนวนิยาย ไม่ว่าจะเรื่อง หยาดน้ำค้าง, ดอกหญ้า และ ดวงตาสวรรค์ เป็นต้น

ระหว่าง 2510–2520 เป็นช่วงเวลาที่กฤษณา อโศกสิน ทำงานเขียนหลายแห่ง ส่วนมากเป็นรายสัปดาห์เช่น แม่ศรีเรือน, นพเก้า, ศรีสยาม, ดวงดาว ผลงานหลายเรื่องได้รับนำไปสร้างเป็นละครและภาพยนตร์ เช่น เรือมนุษย์, ดวงตาสวรรค์, น้ำผึ้งขม, เมียหลวง, ข้ามสีทันดร, เนื้อนาง, ลายหงส์ และ ปีกทอง เป็นอาทิ

กฤษณา อโศกสินได้รับรางวัลรางวัลซีไรต์ในปี 2528 ประเภทนวนิยายเรื่อง ปูนปิดทอง ได้ รางวัล สปอ. (องค์การสนธิสัญญาป้องกันร่วมกันแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้) ปี 2511 จากเรื่อง เรือมนุษย์ และปี 2515 จากเรื่อง ตะวันตกดิน เป็น 1 ใน 50 นักเขียนทั่วโลกผู้มีผลงานดีเด่นทางด้านวรรณกรรมเนื่องในโอกาสครบรอบ 50 ปี กาเบียลา มิสตรัล และได้รับรางวัลศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ (นวนิยาย) เมื่อ 2531

นามปากกา :
กฤษณา อโศกสิน
กัญญ์ชลา
สไบเมือง
สุกัญญา
สุปปวาสา
กระเรียนทอง
ญาดา