เสน่หาพยาบาท (2540/1997) เรื่องราวความรักของ ‘คีรี’ ในวัยเยาว์ที่มีต่อ ‘คัทริน’ ได้ถูกหล่อหลอมมาพร้อมกับความเคียดแค้นอาฆาตพยาบาท แล้วใครล่ะที่เป็นผู้ก่อความแค้นนี้ให้แก่เขา เมื่อความรักไม่เป็นไปตามสิ่งที่หวังไว้ มีแต่ความทุกข์ทรมานเข้ามาแทนที่ ‘คีรี’ จะทำเช่นไรจึงจะสมหวัง และความแค้นทั้งหมดจะมลายหายไป

พี่ชายที่แสนดี (2540/1997) พี่ชายที่แสนดี เป็นเรื่องราวของครอบครัวธารางกูร ซึ่งประกอบด้วย คุณปู่ คุณพ่อ และลูกชายกับลูกสาวอย่างละคน โดยเป็นละครแนวสร้างสรรค์ ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงความรักความผูกพันของคนในครอบครัวระหว่างพี่ชายกับน้องสาว หรือ พี่ชายกับคนในครอบครัว

Placeholder

รอยไถ (2540/1997) “วัดเอ๋ยวัดโบสถ์ มีต้นข้าวโพดสาลี ลูกเขยมันตกยาก แม่ยายก็พรากลูกสาวหนี โอ้ข้าวโพดสาลี ป่านฉะนี้จะโรยรา” พอสุดเสียงกล่อม เจ้าลือก็หันขวับมา เพราะข้อความเนื้อเพลงกล่อมนั้นกินใจลึก เจ้าผันจึงกล่อมเป็นลางปาก พูดกับน้องเมียสีหน้าไม่ค่อยดีว่า “เอ็งกล่อมเพลงอื่นเถอะว๊ะผัน” น้าเจ้าแดงกลับนึกฉิวไปว่า พี่เขยจะย้อนมาแขวะหาเรื่อง “เอ๊ะ ! นี่มันจะไม่รู้แล้วกันมั่งรึยังไง ฉันกล่อมอ้ายแดงก็ เพราะจะให้มันหลับนอนหรอก จะได้ไปทำงานอื่นมั่ง ก็แล้วจะห้ามปากห้ามเสียงกันยังงี้น่ะ ใครเป็นคนพาล ? ” “เปล่าหรอกว๊ะ ผัน,” ลือตอบเสียงอ่อย นึกอายหัวใจตัวเอง “ใช่ข้าจะพาลรีพาลขวางหรอก แต่เพลงนี้ข้าไม่ชอบ” บัวผันทิ้งสายไกว “ฉันกล่อมให้อ้ายแดงฟัง แต่เมื่อทำดีไปแล้ว มันไม่มีคุณก็ไม่กล่อม” “ฟังข้าก่อน” ลือว่า และโบกมือห้ามน้องเมีย “เอ็งอย่าอึกทึกนักซี เดี๋ยวเจ้าเผื่อนตื่น ก็จะหันมาเล่นข้าอีกแน่ะ ผัน เอ็งน่ะเข้าใจผิดรู้ไม๊ เอ็งทำคุณแก่อ้ายแดงก็เหมือนทำคุณแก่ข้า แต่เพลงอื่นถมไปนี่ว๊ะผัน เพลงไหนๆ ก็ได้ออกถมถานไป หูฟังอย่างอ้ายแดงน่ะ มันไม่รู้เพราะรู้เจาะหรอก” บัวผันประหลาดหัวใจนัก คิดไม่ออกว่าทำไมจึงถูกห้ามกล่อมเพลงนี้ ครั้นจะว่าพี่เขยมันพาลชวนทะเลาะ แต่สีหน้าและคำกล่าวก็ไม่มีวี่แวว หากนิสัยเอาชนะหัวดื้อของเจ้าผันมีอยู่มาก จึงเถียงไปเสียอีกข้างๆ “จำได้เพลงนี้ก็กล่อมเพลงนี้ แล้วประเดี๋ยวจะกล่อมอีก” เจ้าลือส่ายหน้าหนักหัวใจ ทั้งพี่ทั้งน้องมันงอนไม่ทิ้งนิสัยกันเลย และครู่นั้นก็ใจคอหาย เพราะเจ้าบัวเผื่อนมันตื่นขึ้นมอง “อะไรกันพี่ลือ ฮึ! เจ้าถามเสียงขุ่น “แม๊พอ จะได้ม่อยพักมั่ง งีบสองงีบ ก็เถียงกันขึ้นมาอีก เหมือนยังกะจะแกล้ง มันเป็นเรื่องอะไรกันวะ ผัน ? ” “จะมีอะไรเสียอีก” ผันตอบพี่สาวฉุน ๆ “ข้าไม่เห็นมีเรื่องอะไรเลย นอกจากข้ากล่อมอ้ายแดงพอจะหลับ พี่ลือก็เกิดมาห้ามกล่อมเสียอีก ข้าก็แปลกนัก” พอฟังตอบน้องสาว บัวเผื่อนก็ค้อนแปล็บมายังผัว “พิลึกคน ไม่กล่อมแล้วทำไมมันจะหลับนะ รึว่าจะให้มันอยู่กวนคนกวนโลกเล่น แล้วน้ำมะหน้าแก นะจะมาอยู่เลี้ยงเร๊อะ” ลือนั้นขี้เกรงใจเมีย แต่เห็นช่องจะได้พูดถึงความหวาดระแวงในใจที่เก็บไว้นาน ก็ตอบอ้อมแอ้มเหมือนจะเย้าเมียเล่น “เจ้าผันมันกล่อมเพลงวัดโบสถ์ ก็เพราะดีหรอก แต่พอฟัง ๆ ไปมันรำคาญหัวใจฉัน” “รำคาญบ้าอะไร” ลือหัวเราะไม่สนิท “มันน่ารำคาญน่ะแม่เผื่อน เพราะกลอนกล่อมมันไปลงลูกเขยตกยาก แม่ยายก็พราก-เอ้ออ้ายฉันน่ะมันอดระแวงที่จะคิดไปเสียมิได้เท่านั้น ถึงได้ขอให้มันเลิกกล่อม”

ไอ้แก่น (2540)

ฟ้าสางที่กลางดง (2540/1997) สัมผัส กับธรรมชาติชีวิตบ้านไร่กลางดง ที่อบอวนไปด้วยอากาศบริสุทธ์ และกลิ่นอายความรักของ "ทิมทอง" บัณฑิตหมาดๆ สาขาสัตวบาลซึ่งได้ไปทำงานในฟาร์มหมูของ "ภาสุรี" ที่ที่ทำให้เธอได้เจอสิ่งใหม่ๆ ผู้คนใหม่ๆ รวมทั้งได้เรียนรู้ชีวิตทั้งด้านการงานและความรัก... เรื่องราวที่หวานอุ่น สำนวนละมุนละไมในหนังสือเล่มนี้ จะทำให้คุณหลีกหนีโลกในชีวิตปัจจุบันที่วุ่นวาย ได้แง่คิดในอีกมุมมองที่จะทำให้มีกำลังใจและมีความหวังมากขึ้น

สุดแต่ใจจะไขว่คว้า 2540

สุดแต่ใจจะไขว่คว้า (2540/1997) พ่อของพล มีลูก 5 คน แต่รักลูกไม่เท่ากันโดยรักพงษ์พรรษ์ ลูกชายคนโตมากกว่าลูกคนอื่นเพราะพงษ์เรียนเก่งจึงสนับสนุนเต็มที่เพื่อชดเชย ความผิดหวังของตัวเองในอดีตที่อยากเป็นข้าราชการแต่ไม่สมหวัง พ่อตามใจและเข้าข้างพงษ์มากทำให้ในที่สุดพงษ์กลายเป็นคนที่นิสัยไม่ดี ส่วนแม่ส่ง เป็นคนที่คอยช่วยขัดขวางพ่อในทุกเรื่องที่เห็นว่าไม่ยุติธรรมกับลูกคนอื่น พัฒนะ เป็นลูกที่พ่อชังเพราะว่าเรียนไม่เก่งและยังดื้อกับพ่อ หลายครั้งที่พ่อมองข้ามความดีของพัฒ โดยเฉพาะพ่อไม่พอใจอย่างมากที่พัฒไม่เรียนต่อและมาทำอู่ซ่อมรถเพราะมองว่า เป็นอาชีพที่ต่ำต้อยและไม่มีอนาคต แต่พัฒก็ยังทำต่อไปโดยมีแม่สนับสนุน

รักไร้อันดับ (2540/1997) รักไร้อันดับ พบเรื่องราวความรักที่ยุ่งเหยิง และเต็มไปด้วยอุปสรรคของเธอและเขา รักไร้อันดับ เป็นเรื่องราวของ ฉายฉาน เป็นพนักงานบริษัท เป็นลูกชายของเพื่อนของโสภา เจ้านายใหญ่ของบริษัท จึงทำให้ฉายฉานไม่เกรงกลัวโสภาเหมือนพนักงานคนอื่นๆ ก็ได้พบกับดาลัด หญิงสาวพนักงานใหม่ หญิงสาวซึ่งแต่งงานแล้ว แต่ความสาวและความสวย เป็น ที่ต้องตาต้องใจของพนักงานทั้งบริษัท รวมทั้งฉายฉานด้วย ต่อมาคุณโสภาได้มอบหมายงานใหม่ให้ฉาน และได้ให้ ดาลัดหรือแก้ว มาเป็นผู้ช่วย ซึ่งนั่นเป็นแรงจูงใจอันแรงกล้าที่ทำให้ฉายไม่ปฏิเสธข้อเสนอการรับงานใหม่ ในครั้งนี้ งานในครั้งนี้ยิ่งส่งผลให้ชุติมาหญิงสาวที่พยายามจะจับฉายฉานเกลียดดาลัดมาก ขึ้น หลังจากที่ไม่ชอบอยู่แล้วเพราะดาลัดเป็นพี่สะใภ้ ! และดาลัดกำลังจะตัดขาดกับพี่ชายตัวเองอีกด้วย ซึ่งหลังจากวันนั้นดาลัดกับอนวัชก็ตกลงหย่ากันโดยผู้ใหญ่ทั้ง 2ฝ่ายไม่เข้าใจในเหตุของทั้งคู่ นับวันชุติมาก็ยิ่งระรานหาเรื่องกับดาลัดมากขึ้นทุกวัน แม้ว่าชุติมาจะลาออกจากบริษัทแล้วก็ตาม ดาลัด หรือ แก้ว ก็ยังหนีไม่พ้นกับการระราน ของชุ ฉายฉานซึ่งใกล้ชิดกับดาลัดมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งเห็นความอ่อนโยนอ่อนหวานมากขึ้นเท่านั้นในขณะเดียวกันก็เห็นความปาก ร้ายของชุมากขึ้นเช่นกัน และความลับหนึ่งที่ดาลัดยังไม่ทราบนั่นคือ อนวัช มีความสุขกับเพศเดียวกัน !ปัญหายังชุลมุนมากขึ้นเมื่อคุณนาย ศราวัณ ลูกค้ารายใหญ่ที่ฉายฉานและดาลัดออกแบบตกแต่งบ้านให้ หมายจะให้ ดาลัด เป็นลูกสะใภ้โดยไม่คิดถึงเรื่องที่ดาลัดเป็นม่าย เหตุการณ์กลับเล่นตลกมากขึ้นเมื่อ ศักดิ์สิทธิ์ ลูกชายของคุณศราวัณ เป็นคู่รักของอนวัชเหตุการณ์ยิ่งเลวร้ายมากขึ้นเมื่อศักดิ์สิทธิ์ตัดสินใจจะ ใช้ดาลัดเป็นเครื่องมือในการปิดบังสถานะตนเองโดยไม่ฟังคำทัดทานของอนวัช เหมือนเคราะห์ซ้ำหนักเมื่อฉายฉานพลาดมีอะไรกับชุติมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ยิ่งทำให้ฉายฉานและดาลัดห่างกันมากขึ้นเมื่อมีศักดิ์สิทธิ์คอยเป็นตัวแทรก อีกคน ศักดิ์สิทธิ์และอนวัชตัดสินใจบอกความจริงกับดาลัด พร้อมทั้งขอร้องให้แต่งงานเพื่อปิดบังความจริงของคนทั้งคู่ หัวใจของดาลัด ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเมื่อตกลงรับข้อเสนอของศักดิ์สิทธิ์และอนวัช เพราะยังคงรักอนวัชเสมอไม่เปลี่ยนแปลง ตั้งแต่วันนั้นทั้งคู่จึงใช้ห้องของดาลัดใช้เป็นที่พบปะกัน ความยุ่งวุ่นวายยังไม่สิ้นสุดเมื่อชุติมาตามหึงฉายฉานที่ห้องของดาลัด และพบกับพี่ชายกับศักดิ์สิทธิ์อยู่ด้วยกัน เกิดการทะเลาะวิวาทกันจนเกิดอุบัติเหตุไม่คาดคิด ชุติมาพลัดตกระเบียงเสียชีวิต ผู้ที่ถูกกล่าวหาและรับข้อหาไปเต็มๆคือดาลัดนั่นเอง และทำให้ฉายฉานเข้าใจผิดอีกด้วย ดาลัดล้มทั้งยืนกับเรื่องราวที่รุมเร้า ฉายฉานกับความขาดสติได้ทำความผิดพลาดอย่างมหันต์กับดาลัดขึ้น ดาลัดซึ่งได้รับความอับอายและเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสทนรับกับเรื่องราวไม่ได้ จึงฆ่าตัวตายแต่เคราะห์ยังไม่ร้ายเกินไปเมื่อดาลัดทำไม่สำเร็จ แถมดาลัดยังท้องอีกด้วย หลังจากคราวนั้นฉายฉานถูกส่งไปทำงานต่างประเทศหลายเดือนและกลับมาพร้อมกับ ทราบความจริงว่าแก้วท้อง ฉายฉานพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้แก้วยอมให้อภัย และยอมรักเขาในที่สุด

Placeholder

ไม่ย่อท้อมรสุม (2540/1997) จากวิกฤตการณ์ ร.ศ. 112 ถึง วิกฤตเศรษฐกิจต้มยำกุ้ง พ.ศ. 2540